2007

Hallo allemaal,

Eindelijk weer een berichtje van het Keniaanse front. Ik begreep dat sommigen van jullie zich al zorgen gingen maken, maar: Hakuna Matata! Alles gaat goed met me hier in Nyahururu.

In december heb ik een heerlijke kerstvakantie gehad. Samen met Joris heb ik aan de parelwitte stranden van de mooie kust van Kenya een duikcursus gevolgd, veel verse vis gegeten en vooral gerelaxt. Toch had ik vaak een dubbel gevoel bij een luxe vakantie als deze. Het zijn alleen de blanken die dit soort hotels en activiteiten kunnen betalen. Tijdens zo’n vakantie heb je eigenlijk geen flauw benul van het echte leven van de lokale mensen. Gelukkig woon ik in Nyahururu en heb ik inmiddels wel een aardig beeld van het leven van de Kenianen! Kerstavond heb ik gevierd in een treincoupé tijdens een 18-uur-lange treinrit (de rit hoort korter te duren, maar we stonden steeds enkele uren stil) van Mombassa naar Nairobi. Eerste en tweede kerstdag hebben we ook lekker gegeten in Nairobi en Nyahururu. Het was heel gezellig, maar toch bleef het echte kerstgevoel uit: weinig kerstverlichting, geen kerstbomen en natuurlijk geen familie om me heen tijdens een uitgebreide kerstmaaltijd. Oud & Nieuw heb ik als enige blanke doorgebracht op Kikuyu muziek tussen een menigte dansende Kikuyu. Het was apart, maar vooral ook heel erg leuk.

Na deze vakantie is een drukke januari maand aangebroken. De eerste werkdag voelde als de echte start van mijn nieuwe baan, omdat ik voor de kerstvakantie tenslotte slechts twee weken alleen had gewerkt. Daarvoor was Job hier nog steeds aanwezig. Mijn baan is vaak druk, omdat ik veel verschillende dingen moet doen. Ik houd me bezig met de twee werkplaatsen en de winkel, waarbij een hoop komt kijken. Daarnaast is het sociale contact hier ook heel belangrijk, dus ik breng vaak hele dagen pratend met mensen door. Verder kost elk klein dingetje in Kenya nou eenmaal meer tijd dan in Nederland. Een telefoontje plegen moet bij de receptie, een e-mail schrijven kan maar op 1 computer, voor elke cent die uitgegeven wordt moet een bonnetje ondertekend worden… Het is dus druk, maar ook erg leuk! Ik heb genoeg leuke plannen voor de komende tijd en heb het naar mijn zin met mijn collega’s binnen St. Martin.

Op dit moment zijn mijn ouders op bezoek. Het is heel erg leuk om hen het land, mijn werk, mijn huis, de mensen… kortom mijn leventje hier te laten zien. Ze hebben het erg naar hun zin en daar ben ik blij om. Natuurlijk hebben ze veel nieuwe indrukken, alles is zo anders dan thuis. In de afgelopen 10 dagen hebben we veel gedaan: van een bezoekje brengen aan het aidsweeshuis en straatkinderenproject tot geroosterd geitenvlees eten in de lokale kroeg tot vier keer autopech hebben tijdens een tripje naar het beroemde Kenyaanse natuurreservaat Masai Mara.

Dan nog wat nieuws over mijn hondjes. Ik verzorg momenteel vijf puppies! Van de acht geboren puppies heb ik er namelijk vijf opgehaald met het idee deze meteen weer door te geven aan de toekomstige eigenaren. Inmiddels zijn we al een maand verder en zitten er nog steeds vijf pups bij mij op de compound. Waarschijnlijk vindt iedereen het wel gemakkelijk dat ik ze goed te eten geef en ze naar de dokter breng wanneer dat nodig is. Maar goed, binnen een week of twee wordt het toch tijd dat de overige drie hondjes opgehaald worden en dat ik er met twee overblijf. Tot die tijd geniet ik wel van de verschillende pups in alle kleuren, maten en karakters.

Ik heb net mijn eerste nieuwsbrief voor CMC geschreven. Hierin vertel ik uitgebreid over mijn werk en mijn eerste indrukken hier. Als je wilt, kun je deze per post of per e-mail ontvangen. Sommigen van jullie staan al op de lijst voor deze nieuwsbrief. Sta je nog niet op de lijst en wil je deze wel ontvangen, laat het me even weten. Hoe meer adressen, des te beter. De bedoeling is namelijk om zo’n 50 adressen te verzamelen. Je adres wordt niet gebruikt door CMC om andere informatie toe te sturen.

Tot slot, voor alle mensen die plannen hebben om langs te komen, laat me even weten wanneer! Dit jaar zit inmiddels al aardig volgeboekt, maar natuurlijk is volgend jaar ook een mogelijkheid, want ik zit hier tenslotte in ieder geval tot oktober 2008! Het was mijn idee om in augustus van dit jaar naar Nederland te komen, maar als hier zoveel bezoek komt, stel ik dit misschien wel uit naar volgend jaar. Ik houd jullie op de hoogte.

Dat was het voor nu.

Veel liefs en groetjes, Annelies