Koninginnedag, herfst en andere nieuwtjes

Terwijl de zomer in Nederland volop lijkt te zijn aangebroken, is hier het herfstweer losgebarsten. Veel regen, want het lange regenseizoen is begonnen. En dat terwijl naar mijn gevoel het korte regenseizoen nog niet eens zo lang achter de rug is.

Momenteel zit ik in een internetcafe in Nairobi, omdat ik gisteren een koninginnedagborrel op de ambassade en aansluitend een Hollands feestje, geheel compleet met Nederlandse oude-lullen-band en Heineken bier, heb gehad. Weer even een heel andere wereld zo'n Nederlandse gemeenschap in het buitenland. Ook een zeer gevarieerd gezelschap, van bloemenkwekers tot ambassadeurs!

Telkens als ik een paar dagen in Nairobi ben, heb ik last van een kleine cultuurschok: de hoeveelheid blanken, de vele winkelcentra, de restaurants. Als ik hier op een menukaart van Javahouse, een populaire koffieketen, kijk, schrik ik zelfs van de prijzen. Voor de prijs van een sandwich met tomaat en kaas, kan iemand in Nyahururu een week lang buiten de deur lunchen. De kloof tussen arm en rijk blijft indrukwekkend. Ik vraag me weleens af of ik hier in Nairobi zou kunnen leven. De meeste blanken hier zijn volledig opgegaan in het expatleventje: grote huizen, veel feestjes, dure auto's, luxe etentjes... Dan woon ik toch liever in een stradje als Nyahururu, waar het integreren met de Kenianen toch een stuk makkelijker is. Er zijn nou eenmaal geen luxieuze clubs en restaurants en er zijn hooguit 10 expats, dus klieken met de blanken zou wel erg saai zijn! Al heeft een klein stadje natuurlijk ook weer zijn nadelen: elke stap die je zet wordt gevolgd, want iedereen kent iedereen, en als blanke val je natuurlijk helemaal op. En net als in Nederland, houdt men in zo'n kleine gemeenschap ook van praten over elkaar... Maar daarom is het ook lekker af en toe even naar een andere stad of omgeving te gaan!
Met de projecten gaat het goed. We hebben veel bestellingen uit Italie voor het houtsnijwerk; de beeldjes blijken populaire cadeautjes te zijn om tijdens huwelijken uit te delen. Ook de interesse voor de leren producten is groot, vooral steeds meer onder onze eigen stafmedewerkers (die natuurlijk nog een extra korting krijgen). Verder is de constructie van het nieuwe gebouw nu helemaal afgerond. De leerwerkplaats is hier inmiddels naartoe verhuisd. De opening van de niewe winkel in hetzelfde pand staat nu gepland voor juni/juli, omdat de meubels nog gemaakt moeten worden en de kassa nog gekocht moet worden. Dat soort processen kost hier tijd. Pole, pole (rustig aan, rustig aan)! Verder is het idee van een cafetaria in hetzelfde pand weer nieuw leven ingeblazen. We hebben een enthousiaste externe partij gevonden die deze tent wellicht wil runnen. De partij ziet een hoop mogelijkheden, dus dat belooft wat!

Geheel ander nieuws: In februari heerste er een heftig virus onder de puppies in Nyahururu. Mijn eigen twee puppies hebben dit helaas niet overleefd, beiden zijn kort na elkaar in februari overleden. Echt heel sneu om zo'n klein lief hoopje langzaamaan zo zwak te zien worden... Ik heb inmiddels wel weer nieuwe vervanging gekregen, maar ik weet niet of ik me nog zo kan hechten als aan mijn eerste hondje(s). Tja, de middelen zijn hier gewoon minder en een dierenleven heeft hier veel minder waarde dan in Nederland. Een Nederlandse hond met dezelfde ziekte had waarschijnlijk gewoon weer beter kunnen worden. Dat is het leven in Afrika... Maar goed, momenteel lopen er dus twee gezonde grote puppies rond op mijn compound: Kruimeltje en (Ciske het) Ratje.

Ik heb in de afgelopen maanden het land nog wat meer kunnen ontdekken. Inmiddels ben ik ongeveer in elke tent in Nyahururu geweest (en er is in ieder geval 1 danstent!), in de weekenden ben ik in enkele andere stadjes geweest (Nairobi, Nakuru, Nyeri) en als hoogtepunt: met Pasen op vakantie in Lamu geweest. Echt een supereiland! Het schijnt vergelijkbaar met Zanzibar te zijn. Een eiland waar je terug in de tijd lijkt te gaan: geen auto's, alleen ezels op straat, doolhoven van kleine steegjes en een superheldere zee. Ook bijzonder is dat het een Moslim-eiland is, wat het eiland een heel andere sfeer geeft dan het vasteland. Daarbij was er net een speciale viering aan de gang "Maulidi" (de geboorte van Mohammed), waardoor een grote groep Keniaanse Moslims naar Lamu over was komen varen. Op Lamu zijn naast de luxe resorts tenminste ook betaalbaardere hotels, wat het een heel andere sfeer geeft dan de toeristenoorden rondom Mombassa.

Sinds enkele weken heb ik mijn werkvergunning binnen. Het kostte slechts acht maanden...Tja, bureaucratie! Dit betekende dat ik ook eindelijk de spullen die ik in oktober had ingepakt, mocht laten opsturen. Mijn ouders hadden er ook nog wat extra dingen aan toegevoegd. Opeens allerlei elektrische apparaten in huis (koffiezetapparaat, blender) en een hele lading kleding. Mijn huis begint steeds voller en persoonlijker te worden!

Na mijn ouders heb ik nog bezoek gehad van Marjolijn en Sies. Het was super om hen in een paar dagen tijd mijn leventje hier te laten zien en weer even lekker bij te kletsen. De komende tijd staan er nog meer bezoekjes op de planning: mijn broers Rogier en Robbert, Karlijn en Marielle (+vriendin Joyce) komen allemaal in juni/juli langs. Heb er erg veel zin in! De bezoekjes brengen de twee verschillende werelden in Kenia en Nederland toch wat dichter bij elkaar! Zelf kom ik in augustus/september naar huis voor 3 weken! De precieze datum moet ik nog boeken. Het hangt voornamelijk af van de pieken van de bezoekers hier, want als het heel druk is in de winkel, kan ik beter hier zijn. Heb er zin in weer lekker door Amsterdam te fietsen, roseetjes te drinken op het terras, te relaxen in het park, biertjes te drinken in de kroeg en weer lekker bij te kletsen!

Tot slot: ik heb een catalogus gemaakt van alle producten die we maken. Mocht je geinteresseerd zijn in het bestellen van de items, laat het me weten. Er ligt in ieder geval een exemplaar bij Karlijn en Marleen om in te kijken.

Dit was weer een update van mijn leventje hier. Leuk om van het thuisfront veel te horen: smsjes, e-mails, telefoontjes! Ben er blij om dat het nog redelijk makkelijk is om contact te houden!

Veel liefs, Annelies